Inbreng Géron Vast­stellen program­maplan duur­zaamheid 'Heelesje Wink, voor een duurzaam Heerlen 2019- 2022'

Voorzitter,

Complimenten aan de portefeuillehouder voor dit unicum, want er is een uitgebreid programma Duurzaamheid voor de komende jaren. Vaak wordt in verband met klimaat gezegd dat het vijf voor twaalf is. Je zou kunnen denken dat de klok heeft stilgestaan. Dat is niet zo. Het is kwart over twaalf. Maar wij kunnen beter nu aan de gang gaan, dan wachten tot het half een is.

In grote delen van India is het al weken boven de 50 graden. Permafrost in het Arctische gebied smelt zeventig jaar eerder dan voorspeld is door wetenschappers. Onze enige kans op een omslag in denken en handelen is door nu te beginnen. Om dit te bereiken is het verleggen van prioriteiten nodig. Het fonds om uitvoering te geven aan klimaatbeleid moet er komen. Maar voorlopig lijkt de geldstroom nog te gaan naar andere terreinen, terwijl meneer Duurzaamheid als bedelaar door het leven gaat. Het roer moet om. Klimaatverandering is de ergste bedreiging die wij voor ons hebben. Niet in de toekomst, maar nu. Het is uitermate gevaarlijk om als streefjaar voor een volledige broeikasloze economie het jaar 2050 aan te houden.

Dan een quote uit het coalitieakkoord. Daarin staat dat wij een voorbeeldrol hebben te spelen en anderzijds ook de rol als aanjager hebben. Duurzaamheid beschouwen wij als een element in al onze activiteiten. Dit staat in het coalitieakkoord, dus wij gaan ervan uit dat de meerderheid van deze raad het daar gewoon mee eens is.

Ik probeer te strepen. Het is ons gebleken dat in het recente verleden soms weinig te zien was van ons streven naar duurzaamheid en de rode draad. Gasbranders in de open lucht tijdens het winterevent, ronkende dieselmotoren bij de jaarmarkt. Dat getuigt niet van praktische uitvoering van goede voornemens. Vandaar onze vraag: gaan wij eisen stellen aan deze activiteiten?

In het duurzaamheidsprogramma wordt de focus gelegd op drie pijlers. Op die manier wordt gekeken naar de uitstoot van broeikasgassen op ons gemeentelijk grondgebied. Vanzelfsprekend een absolute noodzaak. Maar dit is de lokale productie-uitstoot en dus slechts een deel van het verhaal.

De consumptie-uitstoot die in deze tijd van globalisering vooral in het buitenland plaatsvindt, is vaak even groot of nog groter dan de lokale productie-uitstoot. Het is zaak om deze consumptie-uitstoot aan te pakken, maar dat is een nog moeilijkere opgave dan het laaghangend fruit, zoals het plaatsen van zonnepanelen en windmolens. Daarvoor is een cultuuromslag bij de bevolking nodig die alleen draagvlak zal hebben als wij voldoende kennis hebben van de grote problemen.

Wij stellen daarom voor om die kennis te vergroten door voorlichting te geven op allerlei manieren, die op allerlei manieren herhaald dient te worden. Te denken valt aan een tijdelijke klimaatacademie. Als wij de inwoners van deze stad niet laten weten over het wat, het waarom en het hoe, dan kunnen wij niet verwachten dat burgers zonder verzet en gemotiveerd op gasloze huizen willen overstappen of blij zijn met windmolens in hun omgeving.